Pracował w Instytucie Finansów, a następnie w Katedrze Finansów SGH, gdzie w 1970 r. obronił pracę doktorską, a w 1978 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1978-1985 był kierownikiem Zakładu Polityki Agrarnej w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk. Od października 1985 r. pracuje w Katedrze Finansów SGH. W 1987 r. otrzymał tytuł naukowy profesora. W latach 1987-1990 był prodziekanem Wydziału Finansów i Statystyki SGH.

W latach 1986-1988 pełnił społecznie funkcję członka Komisji Planowania przy Radzie Ministrów; członek Rady Naukowej przy Prezesie Narodowego Banku Polskiego (1990-1994); członek Społecznej Rady Planowania (1992-1993); współautor programów ekonomicznych PSL w latach 1991-1993 i 1997-2001.

Minister, kierownik Centralnego Urzędu Planowania (1993-1996); wiceprezes Rady Ministrów i Minister Skarbu Państwa (1996-1997); poseł III kadencji Sejmu RP (1997-2001), pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Finansów Publicznych; w latach 2002-2003 Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych.

W pracy naukowej i publicystycznej zajmował się zagadnieniami finansowania rolnictwa oraz problematyką finansów publicznych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień finansów samorządu terytorialnego i polityki podatkowej. Autor lub współautor kilkunastu książek naukowych i popularnonaukowych oraz ponad 100 artykułów.